Moje emocje (doskonalenie kompetencji społeczno-emocjonalnych)

Przygotowanie do zajęć:

Nauczyciel przygotowuje:

• obrazki z emocjami (wesoły, zły, smutny, przestraszony) w liczbie odpowiadającej liczbie  dzieci (dla każdego dziecka taki zestaw)
• jeden zestaw robot + urządzenie z zainstalowaną aplikacją.

Przebieg:

1. Zabawa ruchowa “Podróż do krainy emocji”
(źródło zabawy:  R. Portmann "Gry i zabawy przeciwko agresji")

Muzyka z Pedagogiki zabawy “Samolot”

• Dzieci - samoloty lecą do pierwszej krainy - RADOSNEJ KRAINY. Jest tutaj piękna pogoda, świeci słońce, widać kolory, śpiewają ptaki, wszyscy się do siebie uśmiechają (uczestnicy ilustrują ruchem, ciałem, gestem emocję). 

Rozmowa: Kiedy czujemy radość? Jak się wtedy czujemy? Co nas cieszy? Czy możemy sprawić, żeby inni byli radośni?

• Następnie wsiadają do samolotu  i lecą dalej. Nagle robi się ciemno, słońce przestaje świecić, a świat jest szary i bury. Docieramy do SMUTNEJ KRAINY. Mieszkańcy tej krainy stale chodzą smutni, nic im się nie chce robić...(uczestnicy ilustrują ruchem, ciałem, gestem emocję).

Rozmowa: Czy smutek jest nam potrzebny? A co możemy zrobić, żeby poprawić sobie humor, kiedy jesteśmy smutni?

• Wsiadamy do samolotu i lecimy dalej. Nagle w oddali słychać błyskawice, niebo w pewnym momencie aż robi się czerwone. Dotarliśmy do KRAINY ZŁOŚCI. Ludzie w tej krainie tupią nogami, obrażają się, zaciskają pięści. Często się kłócą, nie potrafią współpracować, nie potrafią się razem bawić. Mają groźne miny (uczestnicy ilustrują ruchem, ciałem, gestem emocję). 

Rozmowa: Czy czujecie się czasem źli? Czy możemy czuć złość? Złość jest przykra, nikt jej nie lubi, każdy się jej boi, dlatego trzeba spokojnie tą złość uspokoić. Macie jakiś pomysł?

• Lecimy dalej i dolecieliśmy do KRAINY STRACHU. wszyscy w tej krainie chodzą na paluszkach, patrzą czujnie, rozglądając się… (dzieci ilustrują ruchem, ciałem, gestem, emocję)

Rozmowa: Kiedy czujecie strach? Co wtedy czujecie? Czy możemy do kogoś zwrócić się o pomoc?

2. Zabawa “Jaka to emocja?”

• Dzieci stają w rzędzie. Nauczyciel wybiera jedno dziecko, które będzie sterowało robotem Photon - staje ono naprzeciw grupy. 

• Nauczyciel rozdaje dzieciom obrazki ilustrujące wybraną emocją. Jedna osoba otrzymuje inną emocję. 

• Zadaniem dzieci jest pokazanie za pomocą mimiki emocji z obrazka. Zadaniem dziecka sterującego robotem jest dojechanie nim do dziecka, które wskazuje inną emocję od pozostałych. Następnie, to dziecko przejmuje rolę sterującego robotem.

• Zabawę powtarzamy do momentu, aż wszystkie dzieci będą sterowały robotem.

3. Zakończenie

Dziecięce masażyki wg Bogdanowicz.