Dorota Dankowska
Sposoby komunikowania się – rozmowy robotów Photon
Odniesienie do podstawy programowej
I 1.2,5, I 2.2, I 6.3 III 1.8,10, III 2.6 VI 1.4, VI 2.1 VII 1.2, VII 3.1,2, VII 4.1
Cele zajęć
- współpracuje w zespole opracowując kod w celu przekazania określonych informacji
- programuje robota wg opracowanego kodu zgodnie z ustaloną instrukcją
- odgrywa scenki z wykorzystaniem robotów
- poznaje różne sposoby komunikowania się na przestrzeni dziejów
- wypowiada się na temat symboli związanych z komunikacją niewerbalną
Materiały
- tablety (do obsługi robotów)
- karty pracy (załącznik) - po 1 dla grupy
- kartki, kredki, magnesy, żółte koło, tablica magnetyczna
- prezentacja multimedialna “Sposoby komunikowania się": https://view.genial.ly/5ff305a6485b460cf9c7a5eb/interactive-content-komunikowanie-sie
- urządzenie do wyświetlania (np. monitor interaktywny, tablica interaktywna lub rzutnik)
Załączniki
Przebieg zajęć
Nauczyciel wyświetla dzieciom prezentację, a następnie na jej podstawie przeprowadza rozmowę wprowadzającą na temat roli oraz sposobów komunikowania się.
Nauczyciel dzieli klasę na 7 zespołów. Każdy zespół otrzymuje jedną kartę pracy, na której znajduje się jedno z działań do zakodowania (powitanie, pożegnanie, ostrzeżenie o niebezpieczeństwie, wzywanie pomocy, zaproszenie do działania, zakończenie działania, podziękowanie).
Zadaniem dzieci jest uzupełnienie kart pracy poprzez opracowanie kodu informacji dla przydzielonego działania. Dzieci mają do dyspozycji symbole zmiany kolorów oraz zmiany dźwięków wykorzystywanych w interfejsie Photon Badge. W razie potrzeby sprawdzają w aplikacji, jakie symbole są dostępne.
Przygotowane kody na kartkach przypinają do tablicy przy pomocy magnesów. Zapoznają się z rezultatami prac wszystkich zespołów. Analizują, dokonują ewentualnych poprawek.
Jeśli jakieś działanie było kodowane przez dwie grupy, wspólnie wybieramy, z którego kodu będziemy korzystać w dalszej części lekcji.
Następnie przechodzimy do odgrywania scenki przez roboty. Nauczyciel odczytuje historię, jaka przytrafiła się robotom, zawierającą zakodowanie wcześniej działania. Zadaniem uczniów jest odwzorowanie tej scenki poprzez odpowiednie zaprogramowanie robotów. Nauczyciel przydziela robotom odpowiednie role (robot 1, to ten który zapraszam do rozmowy, a robot 2 przyjmuje zaproszenie). Warto poprosić drużyny o nadanie robotom imion. Dzieci odgrywają kolejno scenki.
-
Roboty spotykają się na żółtym polu. Witają się ze sobą.
-
Robot 1 zaprasza do wspólnej pracy. Robot 2 dziękuje za zaproszenie.
-
Robot 1 ostrzega przed niebezpieczeństwem. Robot 1 i Robot 2 wzywają pomocy.
-
Robot 2 informuje o zakończeniu działania.
-
Oba roboty żegnają się ze sobą, dziękują za spotkanie i wracają na miejsce startu.
Uwaga! Jeśli dysponujemy więcej niż dwoma robotami scenkę możemy tak zmodyfikować, aby równocześnie w komunikacji brały udział wszystkie drużyny (przykład poniżej).
-
Roboty spotykają się na żółtym polu. Witają się ze sobą.
-
Jeden robot zaprasza do wspólnej pracy. Pozostałe dziękują za zaproszenie.
-
Inny robot ostrzega przed niebezpieczeństwem. Pozostałe roboty nadają komunikat: wzywanie pomocy. Wskazany robot – informuje o zakończeniu działania.
-
Roboty żegnają się ze sobą i wracają na miejsce startu.
Ciekawostki/Pytania otwierające
Ciekawostki:
-
Zwierzęta również komunikują się ze sobą. Ich język składa się z czterech elementów: zapachu, dźwięku, barwy oraz mowy ciała.
-
Komunikaty można również przekazywać poprzez sygnały dymne. Stosowali je Indianie. W obecnych czasach za pomocą sygnału dymnego konklawe informuje społeczeństwo o wyborze papieża.
Pytania:
-
Znaczenie właściwej komunikacji między ludźmi.
-
Słowa, które wzmacniają - słowa, które ranią.