Powrót do scenariuszy
Przedszkole
Wiek: 5-6 lat
Edukacja wczesnoszkolna
Klasa: 1
Z
Autor:

Zuzanna Olechno

Wiosenna łąka - zapoznanie z nazwami i wyglądem kwiatów kwitnących na łące

przyroda • rozwój społeczny • rozwój poznawczy
Czas:
45 min.
Roboty:
x1
Akcesoria:
Accessory
Interfejsy:
Photon Badge
alt
Powrót do scenariuszy
Scenario Image

Cele zajęć

Uczeń/uczennica:
  • korzysta z atlasów i encyklopedii jako źródła wiedzy
  • czeka na swoją kolej i panuje nad nieprzyjemnymi emocjami
  • współpracuje w zespole
  • poznaje wiosenne kwiaty

Materiały

  • tablet
  • atlasy i encyklopedie
  • fiszki z kwiatami (załącznik 1) / zestaw dla każdego zespołu
  • kolorowe kartoniki do losowania grup (po jednym w kolorze: czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, indygo, fioletowy)

Załączniki

Załącznik 1_Fiszki z kwiatami.pdf
Pobierz

Przebieg zajęć

1. Tęczowa łąka

  • Nauczyciel prezentuje dzieciom atlas z kwiatami łąki, pojedyncze obrazki lub plansze z kwiecistą łąką (ważne, by były ujęte kwiaty w siedmiu kolorach).
  • Chętne dzieci wymieniają kolory kwiatów, które dostrzegają. Przykład: czerwony (mak), żółty (mlecz), zielony (babka pospolita), niebieski (niezapominajka), fioletowy (ostrożeń), pomarańczowy (topinambur).
  • Nauczyciel pomaga w nazywaniu kwiatów, dodając od siebie kolor: indygo i kwiat - chaber.
  • Dzieci dobierają się w pary, by nauczyć robota kolorów kwiatów na łące.
  • Jedno z dzieci wypowiada nazwę kwiatka, może wskazać go na obrazku, drugie dziecko programuje robota, by zaświecił czułkami w odpowiednim kolorze.

2. Bukiet pełen kwiatów

  • Nauczyciel dzieli dzieci na 3-4-osobowe zespoły.
  • Rozkłada na macie fiszki z omówionymi wcześniej kwiatami (chaber, mak, rumianek, mlecz). Prosi, by dzieci stworzyły bukiety do wazonu, które rozświetlą im salę.

Przykładowe przygotowanie maty do ćwiczenia

  • Nauczyciel mówi: Za chwilę w zespołach będziecie losowali kolorowe kartoniki. W zależności od tego, jaki kolor Wam się trafi, będziecie mieli różną kombinację tych obrazków, które widzicie na macie. Każdy z Was w zespole ma zaprogramować drogę robota od jednego kwiatka do kolejnego. Ostatnia osoba z zespołu dodatkowo programuje kolor, jaki wylosowaliście.
  • Gdy robot będzie jechał, wszystkie dzieci głośno wymieniają kwiatki zbierane do wazonu (np. chaber, mak, rumianek, mlecz) i na końcu kolor. Po przejechaniu trasy zespół pokazuje reszcie grupy swoją kartkę z zadaniem, by wszyscy mogli sprawdzić poprawność programowania.
  • Wskazówka: Należy dostosować sekwencję obrazkową do liczby dzieci w grupie. 

Przykładowe sekwencje:

  • mak, chaber, rumianek - czerwony,
  • chaber, mak, rumianek - pomarańczowy,
  • rumianek, chaber, mak - żółty,
  • mlecz, chaber, rumianek, mak - zielony,
  • mak, mlecz, rumianek, chaber - niebieski,
  • rumianek, mak, chaber, mlecz - indygo,
  • mak, chaber, mlecz, rumianek - fioletowy.

Przykładowe zadanie (dla zespołu żółtego):

Przykładowy program:

Program pierwszego dziecka

Program drugiego dziecka

Program trzeciego dziecka

 

3. Żabka na łące

Zabawa trenująca uważność MBSR (ang. Mindfulness Based Stress Reduction). Została oparta na metodzie relaksacji Eline Snel opisanej w książce „Uważność i spokój żabki”.

  • Nauczyciel prosi, by dzieci usiadły wygodnie na dywanie, zamknęły oczy i wyobraziły sobie, ze przenoszą się na piękną, pachnącą łąkę.
  • Nauczyciel czyta historię:

Na tej łące prócz kolorowego dywanu kwiatów i soczystej zieleni trawy dostrzec można jeszcze kogoś… To maleńka żabka. (Nauczyciel zwalnia znacznie tempo mowy.) Żabka to wyjątkowe zwierzę. Potrafi bardzo daleko skakać, ale też wyjątkowo spokojnie siedzieć. Dobrze wie, co się dzieje dookoła niej, ale nie spieszy się, by się poruszyć. Jest spokojna i się nie rusza. Powoli oddycha. W ten sposób żaba się nie męczy, nie wyrywa od razu do szalonych pomysłów. Spokojnie siedzi i oddycha. Można obserwować, jak jej żabi brzuszek unosi się i opada. Gdy bierze wdech, brzuch staje się nieznacznie większy, gdy wypuszcza powietrze - maleje. Unosi się i opada. Tak jak u Ciebie. Zamknij oczy. Skup się na swoim oddechu. Nie otwierając oczu, połóż dłoń na swoim brzuchu. Poczuj, jak oddychasz. Brzuch unosi się i opada. A my jesteśmy spokojni. Skoro żabka to potrafi, to my też. Jedyne, co mamy zrobić, to skupić naszą uwagę na oddechu... Ooo tak, wspaniale. Jesteśmy uważni jak żabka. Wiemy, że wiele się dzieje wokół nas, ale skupiamy się na tym, by nie reagować. Spokojnie oddychać. Za chwilę usłyszycie dzwoneczek. To będzie znak, że możemy już wrócić do swoich zwyczajnych czynności. Gratuluje! Byliście spokojni jak żabka. (Dźwięk dzwoneczka)

Dyskusja (brak komentarzy)

Zaloguj się, aby rozpocząć dyskusję