Powrót do scenariuszy
Przedszkole
Wiek: 5-6 lat
Edukacja wczesnoszkolna
Klasa: 1
Z
Autor:

Zuzanna Olechno

Bal sylwestrowy - eksperymentowanie z dźwiękiem

rozwój poznawczy • muzyka • zajęcia ruchowe
Czas:
45 min.
Roboty:
x1
Akcesoria:
Accessory
Interfejsy:
Photon Draw
alt
Powrót do scenariuszy
Scenario Image

Cele zajęć

Uczeń/uczennica:
  • zna tradycje noworoczne
  • opowiada historie (kontynuuje usłyszane historie)
  • ćwiczy wrażliwość słuchową i kompetencje słuchowe
  • ćwiczy koordynację słuchowo-ruchową
  • przestrzega reguł

Materiały

  • tablet
  • baloniki / dla każdego dziecka i 1 dla nauczyciela
  • marker do malowania po balonie
  • ziarna grochu i ryżu
  • drewniane koraliki
  • lejek

Przebieg zajęć

1. Sylwestrowy bal

  • Nauczyciel trzyma w dłoniach nadmuchany balon, któremu wcześniej nadał atrybuty ludzkiej twarzy - nos oczy, uśmiech. Opowiada dzieciom historię:

Na wielkim balu, w pięknym zamku, przy kryształowym żyrandolu, tuż przy suficie,
wisiał sylwestrowy balonik. Zaczepiony na sznurku bujał się między innymi balonikami, podziwiając z góry dostojnie wyglądających młodzieńców i wytwornie ubrane księżniczki, połączonych w tańcu. Nagle, podczas wpuszczania kolejnych gości, przez otwarte zamkowe wrota wdarł się na salę balową silny wiatr. Wiatr świsnął, zawirował i porwał ze sobą balonik, który wyleciał poza roztańczoną salę w ciemną, gwieździstą noc…

  • W tym miejscu nauczyciel urywa opowieść, przekazuje balonik dziecku siedzącemu obok, które kontynuuje historię, opowiada pewien etap i przekazuje balonik koledze/koleżance.
  • Po skończeniu historii, dzieci wypowiadają się na temat swoich doświadczeń ze świętowania Nowego Roku.

2. Balonowa orkiestra

  • Nauczyciel dzieli dzieci na cztery zespoły.
  • Każdy z zespołów dostaje baloniki. Mają za zadanie wypełnić baloniki odpowiednio: grochem, ryżem (z pomocą lejka), koralikami. Ostatni zespół dostaje same baloniki. Po wypełnieniu baloniki zostają nadmuchane i zawiązane. Tak powstają instrumenty.
  • Nauczyciel prosi dzieci, by stworzyły wspólnie „karnawałową orkiestrę”. Każdy zespół może sprawdzić, jakie wydaje dźwięki poprzez potrząsanie, klepanie, podrzucanie. Ostatni zespół pompuje balony i spuszcza z nich powietrze rozciągając ustnik. W ten sposób powstają rozmaite świsty i piski.

3. Jaką muzykę lubi robot?

  • Nauczyciel rozkłada matę edukacyjną.
  • Po bokach staje sześcioro dzieci z „balonowymi instrumentami”.
  • Pozostałe dzieci będą kolejno programować robota. Ich zadaniem jest zaprogramowanie robota, by wydał dźwięk przy każdym z mijanych instrumentów, dając tym samym znak, czy muzyka tworzona przez dany „instrument” mu się podoba, czy wywołuje lęk, a może go złości. 
  • Aktywatorem ruchu robota będzie hałas. Jeśli dzieci używały go wcześniej, warto przypomnieć, jak działa.
  • Jeśli to pierwsze zajęcia z wykorzystaniem czujników nauczyciel przekazuje dziecku tablet z przygotowanym programem. Pierwsze dziecko odkrywa, że na ekranie pojawiła się nowa ikona. Dzieci wspólnie, głośno zastanawiają się, co może oznaczać. Nauczyciel wyjaśnia dzieciom, czym jest czujnik dźwięku.
  • Programujemy tak: czujnik dźwięku (tutaj dziecko będzie wydawało hałas), ruch do dziecka, które użyło „instrumentu”, wydanie dźwięku przez robota.
  • Wskazówka: Należy zaznaczyć dzieciom, że przy każdorazowym zatrzymaniu, gdy robot czeka na dźwięk, tylko konkretne dziecko ze swoim instrumentem może zrobić hałas.

Przykładowy program:

4. Wybiła północ

  • Dzieci siedzą w kręgu, jedno z nich trzyma robota, to od tej osoby zaczyna się zabawa.
  • Dzieci udają cykanie zegara (kolejne jedno „cyknięcie” - każda osoba, przekazanie robocika).
  • Robot krąży w jedną stronę póki ktoś nie zdecyduje się krzyknąć „PÓŁNOC”, wtedy następuje zmiana kierunku jego wędrowania.

Dyskusja (brak komentarzy)

Zaloguj się, aby rozpocząć dyskusję