1. Sylwestrowy bal
- Nauczyciel trzyma w dłoniach nadmuchany balon, któremu wcześniej nadał atrybuty ludzkiej twarzy - nos oczy, uśmiech. Opowiada dzieciom historię:
Na wielkim balu, w pięknym zamku, przy kryształowym żyrandolu, tuż przy suficie,
wisiał sylwestrowy balonik. Zaczepiony na sznurku bujał się między innymi balonikami, podziwiając z góry dostojnie wyglądających młodzieńców i wytwornie ubrane księżniczki, połączonych w tańcu. Nagle, podczas wpuszczania kolejnych gości, przez otwarte zamkowe wrota wdarł się na salę balową silny wiatr. Wiatr świsnął, zawirował i porwał ze sobą balonik, który wyleciał poza roztańczoną salę w ciemną, gwieździstą noc…
- W tym miejscu nauczyciel urywa opowieść, przekazuje balonik dziecku siedzącemu obok, które kontynuuje historię, opowiada pewien etap i przekazuje balonik koledze/koleżance.
- Po skończeniu historii, dzieci wypowiadają się na temat swoich doświadczeń ze świętowania Nowego Roku.
2. Balonowa orkiestra
- Nauczyciel dzieli dzieci na cztery zespoły.
- Każdy z zespołów dostaje baloniki. Mają za zadanie wypełnić baloniki odpowiednio: grochem, ryżem (z pomocą lejka), koralikami. Ostatni zespół dostaje same baloniki. Po wypełnieniu baloniki zostają nadmuchane i zawiązane. Tak powstają instrumenty.
- Nauczyciel prosi dzieci, by stworzyły wspólnie „karnawałową orkiestrę”. Każdy zespół może sprawdzić, jakie wydaje dźwięki poprzez potrząsanie, klepanie, podrzucanie. Ostatni zespół pompuje balony i spuszcza z nich powietrze rozciągając ustnik. W ten sposób powstają rozmaite świsty i piski.
3. Jaką muzykę lubi robot?
- Nauczyciel rozkłada matę edukacyjną.
- Po bokach staje sześcioro dzieci z „balonowymi instrumentami”.
- Pozostałe dzieci będą kolejno programować robota. Ich zadaniem jest zaprogramowanie robota, by wydał dźwięk przy każdym z mijanych instrumentów, dając tym samym znak, czy muzyka tworzona przez dany „instrument” mu się podoba, czy wywołuje lęk, a może go złości.
- Aktywatorem ruchu robota będzie hałas. Jeśli dzieci używały go wcześniej, warto przypomnieć, jak działa.
- Jeśli to pierwsze zajęcia z wykorzystaniem czujników nauczyciel przekazuje dziecku tablet z przygotowanym programem. Pierwsze dziecko odkrywa, że na ekranie pojawiła się nowa ikona. Dzieci wspólnie, głośno zastanawiają się, co może oznaczać. Nauczyciel wyjaśnia dzieciom, czym jest czujnik dźwięku.
- Programujemy tak: czujnik dźwięku (tutaj dziecko będzie wydawało hałas), ruch do dziecka, które użyło „instrumentu”, wydanie dźwięku przez robota.
- Wskazówka: Należy zaznaczyć dzieciom, że przy każdorazowym zatrzymaniu, gdy robot czeka na dźwięk, tylko konkretne dziecko ze swoim instrumentem może zrobić hałas.
Przykładowy program:
4. Wybiła północ
- Dzieci siedzą w kręgu, jedno z nich trzyma robota, to od tej osoby zaczyna się zabawa.
- Dzieci udają cykanie zegara (kolejne jedno „cyknięcie” - każda osoba, przekazanie robocika).
- Robot krąży w jedną stronę póki ktoś nie zdecyduje się krzyknąć „PÓŁNOC”, wtedy następuje zmiana kierunku jego wędrowania.